Hi Luna's,
De meeste scholen zijn weer begonnen, en daarom ga ik (Esther) het vandaag hebben over het ontmoeten van nieuwe mensen. Ik vond en vind het namelijk ook heel spannend om nieuwe mensen te ontmoeten, maar tegelijkertijd is het ook iets wat ik heel leuk vind om te doen. Hierbij deel ik mijn ervaringen en hopelijk kan ik jullie wat tips geven om er in de toekomst minder tegen op te kijken ;)
Tip 1: Laat je nervositeit de pret niet bederven
Het klinkt echt super cheesy, want ik zelf ben altijd super zenuwachtig als ik nieuwe mensen ga ontmoeten. Het helpt bij mij vooral om te denken dat bijv. bij een nieuwe klassen bijeenkomst te bedenken dat 90% van de mensen daar het ook heel spannend vindt. Probeer rustig te blijven, want vaak is de nervositeit achteraf gezien helemaal niet nodig geweest en kun je er zelfs om lachen.
Tip 2: Wees jezelf
Ik wou dat ik dit m'n jongere ik kon mee geven toen ik naar de middelbare school ging. Zelf heb ik daar de ervaring gehad dat jonge meisjes vaak onzeker zijn en daarom het gedrag, maar ook bijv. de kledingstijl van ''de rest'' gaat overnemen. Zo onnodig en saai! Ik probeer nu altijd mezelf te blijven, en ik weet van mezelf dat ik een rustige persoon ben. Als ik een nieuwe groep ontmoet ga ik dan ook niet opeens extreem uitbundig doen, omdat dat gewoon simpelweg niet is wie ik ben. Een paar mensen kunnen je beter niet leuk vinden om wie je bent, dan dat een grote groep mensen je leuk vinden om wie je niet bent.
Tip 3: Wees niet bang om te vragen
Toen ik naar de middelbare school ging keek ik de kat altijd een beetje uit de boom en stapte ik nooit zo snel op mensen af. Nu probeer ik dat steeds meer te doen. Vraag iemand bijvoorbeeld naar zijn of haar hobby's, en als je een gemeenschappelijke interesse ontdekt heb je meteen een goed gespreksonderwerp gevonden :)
Tip 4: Don't overthink (!!)
Zeg wat je wilt zeggen en voel je ook niet gedwongen om iets te zeggen. Soms heb ik nadat ik iets heb gezegd zoiets van 'Omg waarom zei ik dat...' en loop ik er nog een tijdje aan te denken, terwijl de personen tegen wie je het hebt gezegd het waarschijnlijk al lang weer zijn vergeten. Voel je vooral ook niet gedwongen om de stiltes op te vullen: dit is iets wat mensen van nature geneigd zijn om te doen, maar het slaat eigenlijk helemaal nergens op. Je kent het wel, je hersenen die alleen nog maar kunnen denken 'Watkanikzeggenwatkanikzeggenwatkanikzeggen'. Maar als er niks valt te zeggen, wees dan ook niet bang om even níks te zeggen.
Dit waren m'n 4 tips, ik hoop dat jullie je er ook in kunnen vinden en er vooral iets aan hebben, haha!
I love you to the moon and back, - E
